Geplaatst op

Erasmus dropjes!

Uit recent onderzoek door onderzoeksbureau Kien blijkt dat ruim 61 procent van de inwoners van Rotterdam niet of nauwelijks weten wie Erasmus was. Dat was aanleiding voor Olaf Ouwerkerk om een Erasmus Dropje te ontwikkelen, een smakelijke geschiedenisles in de vorm van een dropje, om het gedachtegoed van Erasmus te doen herleven en als zacht zoet eerbetoon.
Het dropje heeft de vorm van het standbeeld van Erasmus dat naast de Laurenskerk in Rotterdam staat, op een steenworp afstand van zijn ouderlijk huis. Elk doosje is gevuld met 160 gram heerlijke zacht/ zoete Erasmus dropjes. De dropjes zijn 100% vegetarisch.
Ze zijn te koop bij R’dam Tourist Information, Donner, KEET, Foodelicious en R’dams Warenhuis. Grote aantallen zijn te bestellen via info@rotterdammertjes.com

Op 3 augustus werd het eerste doosje met dropjes tijdens de Opening van het Academisch Jaar van de Erasmus Universiteit uitgereikt aan de nieuwe voorzitter College van Bestuur prof. dr Ed Brinksma.

Op naar meer bekendheid van onze beroemdste burger!

Geplaatst op

Meer adagia

“Laat ieder z’n eigen overtuiging eren zonder die van een ander te beledigen”.
Deze spreuk staat op het Kruisplein, tegenover het Centraal station. Aan de andere kant van het Kruisplein, nabij ingang Kruiskade, staat “De belangrijkste voorwaarde voor geluk is dat je wilt zijn wie je bent.”
De spreuk ernaast staat in Gouda, op een vier meter hoge witte muur.

Geplaatst op

Adagia in Rotterdam

Via de website kwam de vraag binnen of er auteursrecht op de spreuken van Erasmus bestond. Een restaurant aan de Oudedijk vindt de spreuk “Afstand scheidt enkel de lichamen niet de geesten” toepasselijk voor de corona-periode en wil deze spreuk op een banner plaatsen. Ik kon hem melden dat het auteursrecht na 500 jaar niet meer aan de orde was. Iedereen kan spreuken van Erasmus gebruiken.

Kort daarna kreeg ik te horen dat in de Zestienhovenstraat deze zelfde spreuk al sinds 2008 op de ramen van een woonhuis stond. 2008 was een Erasmusjaar in Rotterdam, met een grote Erasmus tentoonstelling in museum Boijmans van Beuningen, veel Erasmus activiteiten en meer dan 80 adagia door de stad, op gevels van winkels, kantoren, woonhuizen, stoeptegels en op een tram.

In de hal van het Centraal Station hangt deze spreuk ook, maar dan met het woord “ruimte” in plaats van “afstand”. Beetje jammer. De NASA werkt in de ruimte en de NS verkleint afstanden.

Geplaatst op

The Human Library

zaterdag 26 oktober – in gesprek met levende boeken

In de Human Library worden geen boeken gelezen, maar mensen. Interessante mensen, die men in het dagelijks leven niet snel spreekt. Klopt wat we denken over mensen op basis van de buitenkant wel met de werkelijkheid? Een vluchteling, een hooligan, een ex-crimineel, een transgender, een dakloze en een tienermoeder zitten klaar om hun levensverhaal te vertellen. In een open gesprek waarin alles gevraagd en besproken kan worden.

In de bibliotheek Rotterdam kwamen veel bezoekers om de 15 “boeken” te “lezen” die zich voor deze ontmoeting hadden opgesteld. waaronder armoedeval, chronisch ziek, echtgenoot transgender, BTSN (Bondage enz.), epilepsie enz. Er vonden weer tientallen interessante geprekken plaats.

De Human Library is een beproefd concept van Deense oorsprong, dat mensen met elkaar in contact brengt om zo vooroordelen te onderzoeken en tegen te gaan. Net als in een gewone bibliotheek waar boeken toegang geven tot onbekende werelden, biedt de Human Library bezoekers de mogelijkheid in de belevingswereld van een ander te stappen. Op een hele simpele manier: door onbevangen met elkaar in gesprek te gaan.

Doelen van de Human Library:

  • het creëren van een ruimte voor dialoog en begrip;
  • het bevorderen van respect voor mensenrechten;
  • het delen van ervaringen van mensen die te maken hebben met stereotypering, vooroordelen, stigmatisering, uitsluiting en discriminatie;
  • het ontwikkelen van een houding van openheid en acceptatie van mensen die ‘anders’ zijn.

Deelname aan de Human Library is vrijwillig en de lezers dienen open te staan voor een gesprek. Het is een ontmoeting, waarbij het gesprek alle kanten op kan gaan, maar de basis voor het gesprek vormt de titel (en daarmee het vooroordeel) van het levende boek, bijvoorbeeld ‘Dakloos’ of ‘Transgender’. Het is nadrukkelijk niet bedoeld als ‘verhalen vertellen’, maar als een echte dialoog. Ook de lezer komt aan het woord en kan gericht vragen stellen.

“Het is leuk en interessant om elkaars verhalen te kennen, dat verbindt. En laat je ook eens lezen, we lopen vaak als gesloten boeken door de wereld. Het kennen van elkaars verhalen voorkomt dat we oordelen en veroordelen op grond van vooroordelen. We denken in patronen, dat doen we allemaal. Jij, wij, zij, ik, hij. Die moeten we doorbreken en ontrafelen.”
— Vincent Bijlo, cabaretier en schrijver

Meer lezen via thehumanlibrary.nl.

Geplaatst op

Lof der Zotheid lezing 2019

Hieronder volgt de tekst van de lezing zoals deze is uitgesproken door prof. dr Arnoud Visser, hoogleraar Geesteswetenschappen, Instituut voor Cultuurwetenschappelijk Onderzoek, Universiteit Utrecht en directeur van het Huizinga Instituut.

Geachte aanwezigen,

Het is vandaag een heel feestelijke dag, niet alleen omdat we de 553e verjaardag van Erasmus vieren. Maar ook omdat straks de Lof der Zotheidspeld wordt uitgereikt, de prijs “voor de Rotterdammer die leeft en werkt in de geest van Erasmus.” En bij een feestelijke gelegenheid als deze wordt natuurlijk gesproken. Nu kunnen we de jarige vandaag zelf niet meer toespreken, maar we kunnen wel over hem in gesprek. En dat is wat ik met mijn verhaal wil doen.

Ik denk dat dit perfect past bij Erasmus, want als er iets was waar hij voor stond, dan was het wel: het gesprek aangaan. Sterker nog: een van zijn succesvolste werken heet zelfs De Gesprekken, of: Colloquia, zoals Erasmus ze in het latijn noemde. Het gaat om een verzameling dialogen waarin Erasmus allerlei mensen uit zijn tijd met elkaar laat spreken, vaak over actuele onderwerpen. En er is ook nog eens een extra feestelijke reden om dit thema te bespreken: want toevallig, of eigenlijk helemaal niet zo toevallig, zijn ook Erasmus’ Gesprekken in zekere zin jarig. Het is dit jaar namelijk 500 jaar geleden dat Erasmus ze publiceerde.

Genoeg redenen dus om Erasmus en het gesprek centraal te stellen. In de komende 13 minuten wil ik u graag iets vertellen over Erasmus’ inspirerende gebruik van het gesprek als een manier om zijn lezers iets te leren. Maar wat maakt Erasmus’ gesprekken nu zo spannend en inspirerend? Volgens mij gaat het om drie functies die ook nu nog van belang zijn: ten eerste is bij Erasmus het gesprek een manier om taal te leren, ten tweede om contact te maken, en ten derde is het een instrument om te leren denken. Om deze functies uit te leggen neem ik u mee terug in de tijd. We trekken onze zevenmijlslaarzen aan en stappen de wereld van Erasmus in, 500 jaar geleden.

Lees verder